by Myo Tha Htet on Friday, 27 July 2012 at 07:57·
ေခတ္က ျမန္တဲ့ ေခတ္… ဒါမွမဟုတ္ ေခတ္ျမန္ႀကီး
ဒီေတာ့ ျမန္ျမန္ခ်စ္၊ ျမန္ျမန္ယူ၊ ၾကာၾကာမေစာင့္ဘဲ တခါကြဲ…
ကား၀ယ္ဖို႔ကမွ အခ်ိန္ပိုယူၾကဦးမယ္၊ အတူေနဖို႔က ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်း သေဘာထားၿပီး ျမန္ျမန္ေနလိုက္ခ်င္ၾကတယ္။
မနက္ ရုံးသြားတိုင္း သတင္းစာ နာရီ၀က္ေလာက္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ဖတ္မိေတာ့ စိတ္၀င္စားစရာေလးမ်ား ေတြ႕မိရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း မွ်ခ်င္မိတယ္။
ယူေက က အိမ္ေထာင္ေရး အေၾကာင္းေတြေပါ့၊ အမယ္ သူတို႔က စာရင္းဇယား ေကာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံ ဆိုေတာ့ကာ အမ်ဳိးသား (ႏိုင္ငံေတာ္ အဆင့္) စာရင္းရုံးက ဒီလူမႈေရးနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ စာရင္းဇယားေတြကို ေသခ်ာ ျပဳစုထားတာ ေတြ႕ရတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း အခုလုိ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ စာရင္းေတြ ျပဳစုႏိုင္ရင္ ေကာင္းမွာပဲလုိ႔လည္း အေတြးေပါက္မိတယ္။ လုပ္ခ်င္လည္း လုပ္ထားၾကမွာေပါ့ေလ၊ ကၽြန္ေတာ္ မသိတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ အခ်စ္နဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ ဒဂၤါးတခ်ပ္ရဲ႕ ေခါင္းနဲ႔ပန္း လိုပါပဲ၊ တခုမပါဘဲ ဒဂၤါး မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ယူေကမွာေတာ့ တမ်ဳိးတဲ့… ကြဲတာၿပဲတာ မပါဘဲ ခ်စ္လည္း မခ်စ္ၾကဘူး၊ အိမ္ေထာင္လည္း မတည္ၾကပါဘူးတဲ့။ ခ်စ္ၿပီးရင္ ကြဲ… အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးရင္ အဲ… ကြဲၾကကြာၾကတာမ်ားတယ္တဲ့။
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ က စာရင္းေတြနဲ႔ လက္ရွိ စာရင္းနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၿဗိတိန္မွာ အိမ္ေထာင္ကြဲတာေတြ ပိုမ်ားလာေပမယ့္ ၂၀၀၈ စီးပြားေရး ပ်က္ကပ္ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အေျဖက တမ်ဳိး ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ကြဲမႈႏႈန္း နည္းနည္းေလး က်သြားသတဲ့။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ စီးပြားေရးေတြ က်ပ္ၾကေတာ့ အလုပ္အကိုင္ေတြက အဆင္မေျပဘူး၊ ဒီေတာ့ ၀င္ေငြေတြက နည္းလာၾကတယ္။ ႏွစ္ေယာက္အတူေနရာကေန ကြဲၾကၿပဲၾကၿပီး တေယာက္ထဲ ေနမယ္ဆိုရင္ ၀င္ေငြနဲ႔ ကုန္က်စရိတ္က မကာမိၾကေတာ့ ကြဲလိုခြာလို ေပမယ့္လည္း မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာနမ္းေနရတဲ့ အျဖစ္ေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။
အိမ္ေထာင္ကြဲ ျပႆနာေတြကို အႀကံေပး ေျဖရွင္းေပးေနတဲ့ ခ်စ္မႈေရးရာနဲ႔ ဆက္ဆံေရး ဂုရုႀကီး တာရီ ဘုိဒဲလ္ ကေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရး ဆိုတာ ျပင္ရန္ ခက္တဲ့ အမ်ဳိးပါ၊ အေတာ္ႀကီး ေျမာ္ျမင္ ျပင္ဆင္ ႀကိဳးစားကာပါမွ အဆင္ေျပရုံ ရွိႏိုုင္တာမ်ဳိးကို လူအမ်ားက လြယ္လြယ္နဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳ၊ သည္းမခံဘဲ ခ်က္ခ်င္းကြဲ ဆိုတာေတြမ်ဳိးေတြက မ်ားေနပါတယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ေပးပါတယ္။
ဒီေတာ့ အဆင္မေျပေတာ့မွ ကြဲကလည္း ကြဲခ်င္ေနၿပီ၊ ဘယ္လိုမွ ဆက္လက္ ေပါင္းသင္းၾကဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ တဖက္ကလည္း စီးပြားေရးေတြက မေကာင္းေတာ့ ရင္ဆိုင္ရေတာ့မယ့္ ကုန္က်စရိတ္ေတြေၾကာင့္ တသီးတျခားလည္း ခြဲထြက္ေနၾကဖို႔က မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ကာ ဒီ အိမ္ေထာင္ေရးမ်ဳိးဟာ စိတ္ခ်မ္းသာမလား စိတ္ဆင္းရဲေနမလားလို႔ သူက ေမးခြန္း ထုတ္ပါတယ္။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တခ်ဳိ႕ေတြကေတာ့ မရရေအာင္ အဆင္မေျပေတာ့တဲ့ သူတို႔ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးကို အဆုံးသတ္လိုက္ၾကပါတယ္။ သူတို႔က ဒီနည္းလမ္းကသာ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္မယ္၊ ျပႆနာေတြ အားလုံး ၿပီးသြားလိမ့္မယ္လို႔ ေတြးထင္တတ္ၾကပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီလို ျပႆနာေတြ ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္သလဲ ဆိုတာကို အရင္းစစ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ အခုလို ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူအမ်ားစုက အခ်စ္ကို ရွာၾကတယ္၊ အခ်စ္ကို ျမည္းစမ္းခြင့္ ရတဲ့အခါ ဟာ… ငါေတာ့ အခ်စ္စစ္ကို ေတြ႕ၿပီ၊ ေကာ္တာပဲလို႔ ေတြးၾကၿပီး ဒီအခ်စ္နဲ႔ တသက္မခြဲ အတူလက္တြဲ ၾကင္နာၾကဖို႔ ခပ္သြက္သြက္ ဆုံးျဖတ္တတ္ၾကပါတယ္။ အခ်စ္ကို ကိုယ့္ေဘးကေန ေျပးမထြက္သြားေစခ်င္ေတာ့ဘူး။ ေသေသခ်ာခ်ာ ဂဃနဏ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ အခ်ိန္ယူ သုံးသပ္ ေလ့လာ အကဲခတ္ ဆုံးျဖတ္ၾကည့္ဖို႔ကို မလုပ္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူးလို႔ အခ်စ္ဂုရု ဆရာမႀကီး တာရီက ေျပာပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ ယုံၾကည္မႈ ႀကိဳးတေခ်ာင္း မဟုတ္ပါလား၊ ဒီ ႀကိဳးစည္းေႏွာင္အား ေကာင္းသေလာက္ ၿမဲေနမယ္။ အဲ… ႀကိဳးက ေလ်ာ့ရဲလာမယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ တင္းအားမ်ားလို႔ ျပတ္ေတာက္ သြားမယ္ဆိုရင္ ပြဲက ၿပီးဆုံးသြားၿပီ မဟုတ္ပါလား။
တာရီကေတာ့ ႀကိဳးမခ်ည္ၾကခင္ စစ္စစ္ပိုင္းပိုင္း ေမးခြန္းေတြ ေမးၾကဖို႔ကို ေျပာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရမ္းကာေရာ ယုံၾကည္တာမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ ေမးခြန္းေတြ ထုတ္လို႔ ေက်လည္မွသာ ယုံတာမ်ဳိးကို သူက ဆုိလိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာတရားကို ယုံၾကည္တာမ်ဳိးနဲ႔ေတာ့ မေရာေထြးပါနဲ႔လို႔ သူက သတိေပးပါတယ္။
သူဆုိလိုတာက အိမ္ေထာင္က်ၿပီးေနာက္မွာ ၀န္းက်င္သစ္က ဘယ္လို ျဖစ္လာမွာလဲ၊ လူေတြရဲ႕ ကိုယ့္အေပၚ လက္ရွိ ဆက္ဆံေရးက ပုံစံအသစ္မွာ ဘယ္လို ျဖစ္သြားမွာလဲ၊ ကေလးယူမွာလား… ကေလးကို ဘယ္လို ပုံစံမ်ဳိးနဲ႔ တာ၀န္ ခြဲယူ ပ်ဴိးေထာင္ၾကမလဲ၊ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ အလုပ္ေတြကို ဆက္လုပ္ၾကမွာလား၊ ဘယ္လို ပုံစံနဲ႔ ေနထိုင္ၾကမွာလဲ (မယ္တရြာ ေမာင္တၿမိဳ႕လား) စသျဖင့္ေပါ့ေလ… ေမးခြန္းေတြက အမ်ားႀကီး ရွိလာႏိုင္တာပဲလို႔ တာရီက ေထာက္ျပပါတယ္။
ဒီေမးခြန္းေတြကို ႏွစ္ေယာက္စလုံး ယုံၾကည္စြာနဲ႔ အမွတ္ျပည့္ မဟုတ္ေတာင္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေျဖဆိုထားရမယ္ မဟုတ္ဘူးလား။
အခ်စ္ဂုရုႀကီးကေတာ့ လက္ေတြ႕က်က် သုံးသပ္သူလို႔ ေျပာရမလား မသိပါဘူး။ “စီးပြားေရး ကန္ထရိုက္ စာခ်ဳပ္တခု ခ်ဳပ္သလိုေပါ့“ လို႔ ေျပာပါတယ္။
ကြဲၾကၿပဲၾကတာေတြရဲ႕ တခုထဲေသာ အေၾကာင္းကေတာ့ စာခ်ဳပ္ ပ်က္သြားလို႔ပါ၊ ဒါမွမဟုတ္ ႀကိဳးျပတ္သြားလို႔ပါ။ ႏွစ္ဘက္ၾကား သေဘာတူညီမႈ ပ်က္တယ္၊ စည္းေႏွာင္မႈ မရွိေတာ့ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ အားလုံး ဘာဆိုဘာမွ မရွိေတာ့ဘူးေပါ့လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။
၂၀၁၂ ဇူလိုင္ ၂၇၊ မနက္ ၇ နာရီ။
လန္ဒန္။
ရည္ညႊန္း- London’s Metro Newspaper , July 26, 2012.