အေမက ခ်စ္ရည္လွ်မ္းတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ ၀ေအာင္ၾကည့္ၿပီး ေခၚလိုက္တဲ့ နာမည္ၾကားရတိုင္း ေအးမင္း အေမ့ကို အလြန္စိတ္ဆိုးပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ… သူ႔ကို ဘာေၾကာင့္ ဒီနာမည္ႀကီး လာလာေခၚေနမွန္းကို မသိဘူး၊ ၾကားရတဲ့ တျခားအိမ္သားေတြကလည္း သူ မႀကိဳက္မွန္း သိလို႔ ၀ါးလုံးကြဲ မရယ္ေတာင္ ၿပဳံးစိစိေတာ့ လုပ္ၾကတာခ်ည္း။ ဘာတဲ့… ေျမာက္အိုးကြဲတဲ့။

ခက္ေတာ့လည္း ခက္ပါတယ္၊ စိတ္ညစ္လို႔ ေျပာမိတာပါ။ ေအးမင္းတို႔ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းတသိုက္ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ႏွစ္ေဆာင္ၿပိဳင္ ပ်ဥ္ေထာင္ အိမ္ႀကီးရဲ႕ ေနာက္ေဖး မီးဖိုေဆာင္ အကူးေနရာမွာ ေသာက္ေရအုိး ႏွစ္အိုး ခ်ထားပါတယ္။ ကေလးအိုး၊ လူႀကီးအိုး ခြဲျခားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ မိသားစုမ်ားလို႔ ေသာက္ေရအိုး ႏွစ္အိုးထားတာပါ၊ ဒါကလည္း ျပႆနာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပႆနာက ေတာင္ဘက္မွာ ထားတဲ့ အိုးကို ေတာင္အိုး၊ ေျမာက္ဘက္မွာ ထားတဲ့ အိုးကို ေျမာက္အိုးလို႔ လူႀကီးေတြက သတ္မွတ္ထားၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေအးမင္းကို အဲဒီအိမ္ႀကီးမွာပဲ ေမြးခဲ့ပါတယ္။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေအးမင္း လူ႔ေလာထဲကို အထြက္၊ ဘာေၾကာင့္မွန္းလည္း မသိပါဘဲ ေျမာက္အိုးႀကီးက ဂြမ္းကနဲနဲ႔ကို က်ကြဲသြားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကေနစလို႔ ေယာက်္ားေလးျဖစ္တဲ့ ေအးမင္းဟာ ေအးမင္းဆိုတဲ့ နာမည္မရခင္ကတည္းက အိမ္နာမည္ ေျမာက္အိုးကြဲ ျဖစ္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

ေျမာက္အိုးကြဲလို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက မေခၚၾကလို႔ေတာ့ ေအးမင္းတေယာက္ စိတ္ခ်မ္းသာခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီစိတ္ခ်မ္းသာမႈကလည္း အၾကာႀကီးေတာ့ မဟုတ္ျပန္ပါဘူး။ စိုးထိတ္ တိုးတိတ္နဲ႔ ေၾကာက္ေနရတာမ်ဳိးပါ။ ဘယ္အခ်ိန္မ်ား လူၾကားထဲ အေမက ငါ့ကို အဲဒီ နာမည္ ေခၚလိုက္မလဲလုိ႔ ေအးမင္း အၿမဲ စိတ္ပူတတ္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ အေမဟာ လူၾကားထဲေရာက္ရင္ ပါးစပ္တျပင္ျပင္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ လုပ္ၿပီးမွ ေအးမင္းကို ေအးမင္းလို႔ ေခၚတတ္ပါတယ္၊ အေမ့ဆီက ေအးမင္းလို႔ ပီပီသသ အသံ ထြက္မလာမခ်င္း ေအးမင္းဟာ ငရဲက်ေနတာပါပဲ။

ပုိဆိုးျပန္တာက ေအးမင္းက အဖုတ္လည္း ႀကိဳက္ျပန္ပါေသးတယ္။ ေယာက်္ားလည္း တန္မဲ့ ခရမ္းသီးမီးဖုတ္တို႔၊ ေျပာင္းဖူးဖုတ္တို႔၊ တညင္းသီးမီးဖုတ္တို႔ အလြန္ႀကိဳက္ပါတယ္။ အေမက စျပန္ပါတယ္။ အဖုတ္ႀကိဳက္ကေလးတဲ့…။ တခါတခါ အေမ စိတ္ဆိုးရင္ ေအးမင္းကို “ေျမာက္အိုးကြဲ အဖုတ္ႀကိဳက္“လို႔ ခပ္တည္တည္ႀကီး ေခၚတတ္ပါတယ္။

ဇ ကေလးနဲ႔ လူလို႔ေတာ့ ေအးမင္းကို မေျပာၾကပါနဲ႔…၊ ေအးမင္းဟာ ငယ္ငယ္ကေလးတည္းက အဖုတ္ႀကိဳက္တာပါ။ မီးက်ည္ခဲ နီနီရဲေပၚ တင္ထား ကင္ထားရာကေန ခ်လိုက္တာနဲ႔ ေအးမင္းလက္က လွမ္းေနၿပီ ျပင္ေနၿပီ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ငယ္ငယ္ကထဲက လက္ကိုေရာ လူကိုပါ အေမက ရိုက္တတ္ပါတယ္။

“ေျမာက္အိုးကြဲ ေကာင္ေလးက ေတာ္ေတာ္ အဖုတ္ႀကိဳက္တာပဲဟဲ့…၊ ႀကီးလာမွ အဖုတ္ စားစမ္းပါ လူကေလးရယ္၊ အဖုတ္စားတယ္ ဆိုတာ အပူေလာင္ တတ္တယ္။ လက္ပူ အာပူ ျဖစ္တတ္တဲ့ ဟာကို… နင္ပဲ ႀကိဳက္ႀကိဳက္လြန္းတယ္“ လို႔ အေမက ေအးမင္းကို ခရား ေရလႊတ္ ေျပာတတ္တယ္။

ေအးမင္းကလည္း ေျပာတုန္း ခဏသာ လက္ေရာ၊ ပါးစပ္ပါ ၿငိမ္ေနလိုက္တာ… လူလည္းလစ္ေရာ သူႀကိဳက္တဲ့ ဟာ… သူ စားေတာ့တာပါပဲ။ အေမ့ စကားနဲ႔ဆုိရင္ေတာ့ ေျမာက္အုိးကြဲ အဖုတ္ႀကိဳက္ကေလးေပါ့ေလ။

တကယ္ေတာ့ လူဆိုတာက လူတကုိယ္ အႀကိဳက္တမ်ဳိး မဟုတ္လား။ အဖုတ္ႀကိဳက္တဲ့သူ ရွိသလို၊ အျပဳတ္ႀကိဳက္တဲ့သူလည္း ရွိႏိုင္တာပဲ။ ဒီလိုပဲ တခ်ဳိ႕က အေၾကာ္ ႀကိဳက္တယ္၊ တခ်ဳိ႕က အေလွာ္ကို မက္တယ္။ တခ်ဳိ႕က အစိမ္းစားတယ္၊ တခ်ဳိ႕က အေပ်ာ္အၿပဲမွ စားတယ္။ ႀကိဳက္ၾကေပါ့၊ ကိုယ္ႀကိဳက္တာ ကိုယ္စားၾကေပါ့… ေအးမင္းကေတာ့ အဲဒီလိုပဲ ခံယူထားပါတယ္။

အဲဒီၾကားကမွ တခါ ေအးမင္းခ်စ္ရတဲ့ ယုယခင္က အသုတ္ႀကိဳက္တယ္။ အသုတ္ကိုမွ စားတဲ့အခါ ရွဴးရွဴးရွဲရွဲ အသံျမည္ေအာင္ စပ္မွ စားလုိ႔ရတဲ့ အသုတ္မ်ဳိးကို ႀကိဳက္တယ္။ အစပ္စားခ်က္က ရက္စက္တယ္၊ ေနာက္တေန႔ မနက္အထိ ေ၀ဒနာ ခံစားရတာမ်ဳိးကို အလိုရွိသူလို႔ ေျပာလည္း စိတ္ဆိုးတတ္သူ မဟုတ္…။

ဒီလို ခ်စ္သူမ်ဳိး ခ်စ္ရတာ နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား။ သူ စားသလို ကိုယ္လိုက္စားလို႔ကေတာ့ ကိုယ္ပါ ရင္ေရာ ဘာေရာ ညာေရာ ပူရမယ့္ အျဖစ္…ေျမာက္အိုးကြဲ အခ်စ္ နံပါတ္တစ္က အသုတ္ႀကိဳက္သူ ျဖစ္ေနေတာ့ တခါတခါ ေအးမင္းမွာ ဘာမွ မစားရပါေသးဘဲ ဟိုေနရာက ပူေနသလို ဒီေနရာက ပူေနသလို ျဖစ္ျဖစ္ေနရတတ္တယ္။

ပူတဲ့အထိ ခ်စ္ရသူ ယုယခင္ကို တခ်ိန္မွာ ေယာကၡမ ေတာ္ရမယ့္ ေအးမင္းမေအကလည္း ခ်စ္ရွာပါတယ္။ ယုယခင္ကေလးကလည္း ဖင္ေပါ့ စကားတတ္ကေလးဆိုေတာ့ အဖြားႀကီးက အရည္လည္တဲ့အထိ မ်က္လုံးထဲ အၿပဳံးေတြေပၚေအာင္ ၿပဳံးၿပီး သမီး သမီးနဲ႔ ေနတာပါပဲ။

မသိရင္ဘဲ ေခၽြးမေလာင္းနဲ႔ ေယာကၡမေလာင္း ခ်န္ပီယံလုဖို႔ ပညာၿပိဳင္ေနသလား ေအာက္ေမ့ရပါတယ္၊ ေအးမင္းကေတာ့ ေပ်ာ္တၿပဳံးၿပဳံး၊ ေမာ္မဆုံးေပါ့ေလ…။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အဆင္ေျပေလ… ငါ အေနေခ်ာင္ေလပဲလို႔ ေတြးတတ္သူပါ။ ေအးမင္းနဲ႔အတူ အိမ္ပါလာတိုင္းလည္း ယုယခင္ခမ်ာ အဖြားႀကီးနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္တာ မ်ားပါတယ္။ ဘာလုပ္ၾကသလဲ သိလား၊ မိန္းမႏွစ္ေယာက္ အသုတ္ တမ်ဳိးမ်ဳိး သုတ္ေနၾကေတာ့တာပါပဲ။

အဲဒီေနရာမွာပဲ ရပ္ေနရင္ ေအးမင္းက ၀မ္းသာမိမွာပါပဲ၊ ဒါေပမဲ့ အေမေလ… အေမ သိတယ္မို႔လား၊ ေခၽြးမကို လက္သိပ္ထိုးေလး သင္ရွာတယ္၊ သူ႔သားကေလးက ဘယ္လို အဖုတ္ႀကိဳက္ေၾကာင္းေပါ့ေလ၊ ငယ္ငယ္ေလးထဲက အဖုတ္ကို ဘယ္လို ႀကိဳက္ခဲ့တာ စသျဖင့္ေပါ့ေလ…။ ၿပီးေတာ့လည္း သမီးေယာကၡမ တဟီးဟီး တဟားဟားနဲ႔ ရယ္လိုက္ၾကေသးတယ္။ အဲဒီလို ရယ္သံၾကားရင္ ေျမာက္အိုးကြဲ ေအးမင္းကလည္း နပ္ၿပီးသားပါ၊ ဒါဟာ သူ႔အေၾကာင္းကလြဲလို႔ တျခားလူအေၾကာင္း ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ…။

အဲ… ယုယခင္ေလး ျပန္သြားရင္ေတာ့ အေမက သားကို စကားလာေျပာတတ္တယ္။ မင္း ေကာင္မေလးက မဆိုးပါဘူး ဘာညာလည္း လုပ္တတ္တယ္။ သေဘာက်ေၾကာင္းလည္း စကားအျပင္ အမူအရာနဲ႔လည္း ေျပာတတ္တယ္။ အဲဒီအထိ ေအးမင္းကလည္း သြားရည္က် မတတ္ သေဘာေတြ က်လို႔ေပါ့။ အဲဒီေနာက္ဆုံး အေမ့ ေကာက္ခ်က္ၾကားမွသာ ဟာ… အေမကလဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားတတ္တာပါ။

ေျမာက္အိုးကြဲေလးက အဖုတ္ကေန အသုတ္ႀကိဳက္ႀကိဳက္လာၿပီဟဲ့… သိၾကရဲ႕လား၊ သူ႔ေကာင္မေလးက အသုတ္ သုတ္တာ သိပ္ေကာင္းတာပဲ။ စပ္လိုက္တာလည္း လြန္လို႔…၊ ရွက္လိုက္တာလည္း စြံဖို႔၊ တတ္လိုက္တာလည္း ခၽြန္လို႔ လို႔ ေျပာတတ္တယ္။ ငါကေတာ့ ေကာင္မေလးကို သူ႔နာမည္ ေခၚရတာထက္ အသုတ္ေလးလို႔ပဲ ေခၚခ်င္ေတာ့တယ္။ ေျမာက္အိုးကြဲရဲ႕ အေသးခလုတ္ေပါ့။ အေသးခလုတ္ဆုိတာ အသုတ္က(ခ)ေလးလို႔ အေမက ေနာက္တာပါ။

ရယ္ေတာ့ ရယ္ရတယ္၊ အိမ္မွာဆို ပြဲစားအေဖထက္ ပြဲစားကေတာ္ အေမက ပုိၿပီး ႏႈတ္ေရးႏႈတ္ရာ ကၽြမ္းက်င္တယ္။ အေဖကေတာ့ မယားသေဘာ မယားသေဘာနဲ႔ အလကားေျပာလည္း စကားေတာထဲ ကၽြံ၀င္ေမွာက္တက္ေနတတ္တယ္။ ေအးမင္း အေမဟာ ေအးေအးကေလးနဲ႔ ေအးမင္း အေဖကို ကိုင္ထားသလို ျဖစ္ေနေတာ့တယ္။

အခုတေလာေတာ့ ေအးမင္းမွာ ရပ္ကြက္ထဲ တေယာက္ထဲ အထီးက်န္ေနသလို ခံစားရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက သူ႔ကို အျပဳတ္တုိက္ေနၾကလို႔ပါ။ အျပဳတ္တိုက္တယ္ဆိုတာ သီတင္းကၽြတ္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ အလွဴအတန္း လုပ္ဖို႔ ႀကိဳတင္စဥ္းစား ထားတဲဲ့အတိုင္း မိဘမဲ့ေက်ာင္း တေက်ာင္းမွာ အုန္းႏို႔ ဆန္ျပဳတ္ တိုက္ေကၽြးတဲ့ အလွဴလုပ္ၾကရင္း အလွဴရွင္ေတြပါ ၀ိုင္းေသာက္ၾကေတာ့ ေအးမင္းကိုလည္း အျပဳတ္တပြဲ ေသာက္ပါလားလုိ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေမးတာကို မင္းတုိ႔ကလည္းကြာ ကေလးေတြ အတြက္ဟာကိုလို႔ ေျပာမိသြားတာနဲ႔… သူ႔ကို ၀ိုင္းဆဲၾကပါေရာလား။

အမွန္ေတာ့ တကၠသိုလ္ တက္တဲ့ ေတာက္ေလွ်ာက္မွာ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ခ်ည္း ဖိေသာက္ခဲ့ရတဲ့ ေအးမင္းက အျပဳတ္ေသာက္တာတို႔၊ အျပဳတ္တိုက္တာတုိ႔ကို အင္မတန္ စိတ္ကုန္ခဲ့သူပါ။ အခု သူငယ္ခ်င္းေတြက အျပဳတ္တိုက္လာေတာ့ သူ စိတ္မေကာင္းေတာင္ ျဖစ္လို႔…၊ သူက အဖုတ္ႀကိဳက္သူ၊ ငယ္ငယ္ကေလးထဲကကို အဖုတ္ႀကိဳက္သူလို႔ဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္းမေတြက မ်က္ေစာင္းထုိးဦးမလား မသိပါဘူး။

ေနာက္တခု အျပဳတ္တိုက္တာကို မႀကိဳက္တဲ့တခုက ႏိုင္ငံေရးပဲလုပ္လုပ္၊ လူမႈေရးပဲလုပ္လုပ္၊ သာေရးနာေရး ဘာပဲလုပ္လုပ္ ေအးမင္း ျမင္ရတဲ့ လူေတြက မေအာင္ျမင္ခင္ နာမည္မရခင္ကေတာ့ တြန္းလုပ္ ထိုးလုပ္ အတင္းကာေရာ လုပ္တဲ့ၾကၿပီး နာမည္ေလးထြက္ ေနရာေလးလည္း ရေရာ သူလုပ္လို႔ ငါလုပ္လို႔နဲ႔ ကြဲခ်င္ ၿပဲခ်င္ ျဖစ္လာၾက၊ ကြဲၾက ၿပဲၾက အဲဒီထက္ ဆုိးတာက တေယာက္ရဲ႕ ငယ္က်ဳိး ငယ္နာ တေယာက္ ေဖာ္လို႔ ေနာက္ဆုံး အၿပိဳင္ခ်ၾက အျပဳတ္တိုက္က်တာေတြ ျဖစ္လာေတာ့ အဲဒါေတြကို ျမင္ရ ၾကားရ ၾကည့္ရတုိင္းမွာ ေအးမင္းမွာ ေခါင္းတခါခါ လည္တခါခါကို ျဖစ္လို႔…။

ဒီၾကားထဲ အေၾကာ္ဇယား အဖန္ဇယားေတြက ရွိပါေသးတယ္။ ေအးမင္း ဖခင္ႀကီး ပြဲစားႀကီး ဦးေဌးမင္းဆိုလည္း အေၾကာ္အေလွာ္ သိပ္ႀကိဳက္သလို သူကိုယ္တိုင္ကလည္း အေၾကာ္အေလွာ္ ရပါတယ္။ အိမ္မွာဆုိ ေအးမင္းဟာ အေမ ခ်က္တာ စားရတာထက္ အေဖခ်က္တာကို စားရတာက ပိုမ်ားပါတယ္။

အေဖဟာ အျပင္မွာ ပိုက္ဆံရွာတဲ့အခါ ပြဲစားမို႔ ပါးစပ္နဲ႔ ေၾကာ္တယ္၊ ေလွာ္တယ္။ ပြဲညႊန္႔စားတယ္၊ ေစ်းတင္ရိုက္တယ္၊ ျဖတ္တယ္၊ ခုတ္တယ္၊ ေၾကာ္တယ္၊ ေလွာ္တယ္… အကုန္လုပ္ပါတယ္။ အိမ္မွာက်ေတာ့ အိမ္ရွင္မေကာင္း မပီသတဲ့ အေမ့ကို ခ်စ္လြန္လြန္းလို႔ ေၾကာ္ရ၊ ေလွာ္ရျပန္ပါတယ္။ အေၾကာ္ဇယားက်သူဟာ အေၾကာ္မတတ္ေပမယ့္ ႀကံတတ္တဲ့ မယားက်ေတာ့ ခံရတဲ့ဘက္မွာပဲ ရွိေနတာကေတာ့ ဘယ္သူ႔ဘယ္သူမွ ဂိုးမသြင္းႏိုင္ေသးပါဘူးလို႔ေတာ့ ေျပာလုိ႔ မရပါဘူး။ ေအးမင္းတို႔ ေမာင္ႏွမ ငါးေယာက္ ထြက္ခဲ့တာကိုသာ ၾကည့္ၾကပါေတာ့…။

ေအးမင္းရဲ႕ အကိုႀကီး ကိုရာဇာက်ေတာ့ အစိမ္းစားတတ္တယ္။ သူက်ေတာ့ မက်က္လည္း ရတယ္၊ မခ်က္လည္း ရတယ္။ ကိုရာဇာက ဘယ္လိုမွကို မေနပါဘူး။ သူက စားမယ္ဆုိတာခ်ည္းပါပဲ… အစိမ္းေလးက ပိုေတာင္ လတ္ဆတ္ေသးလို႔ သူက ဆိုတတ္တယ္။ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ေတြ၊ သစ္သီး သစ္ဥေတြမ်ား တခါတခါ ေရေတာင္ မေဆးေတာ့ဘဲ ဂ်ဳိးဂၽြက္ ဂိုးဂြက္နဲ႔ ၀ါးထည့္လိုက္လို႔ အေမက သူခ်စ္တဲ့ သားႀကီးကို ရိုက္ျပဳၿပီး နင့္ဟာက ေရေလးေတာ့မ်ား ေဆးစမ္းပါဦးဟဲ့လို႔ ေျပာရတဲ့သူပါ။

မႏွင္းစႏၵာကေတာ့ ေအးမင္းရဲ႕ အထက္က အမပါ၊ ရုပ္ေခ်ာသေလာက္ သူက်ေတာ့ အေပ်ာ့အၿပဲ လူမႀကိဳက္တာမ်ဳိးကိုမွ အဟုတ္မွတ္လို႔ အရသာေတြ႕တတ္သူပါ။ ထမင္းေတာင္ ေပ်ာ့တဲ့ေန႔ဆုိ သူက ေပ်ာ္ပါတယ္။ အသီးအႏွံေတြ ၀ယ္တာမ်ားၿပီး စားတာနည္းလို႔ စားမကုန္တဲ့အခါ ေပ်ာ့သြား ေပ်ာ္သြားတာမ်ဳိးကို အမ်ားက မႀကိဳက္ခ်ိန္မွာ မစႏၵာက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး စားတဲ့သူပါ။

လူစုံ စရိုက္စုံေတြ ျပည့္ေနတဲ့ ေအးမင္းတို႔အိမ္ကေလးက ေပ်ာ္စရာပါ။ ေနာက္ဆို ပိုေတာင္ ေပ်ာ္ရဦးမယ္လို႔ ေအးမင္းထင္ပါတယ္။ ေနာင္မ်ား ကံေကာင္းလို႔ သူ ကေလးရခဲ့ရင္ သားကေလးတေယာက္နဲ႔ သမီးကေလးတေယာက္ သူရခ်င္တယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။

သူ႔သားကေလးဟာလည္း သူ႔လိုပဲ အဖုတ္ႀကိဳက္လာၿပီး သူ႔သမီးေလးဟာလည္း သူ႔အေမျဖစ္လာမယ့္ သူကေလးလို အသုတ္ေတြ ႀကိဳက္ေနဦးမွာလို႔ သူ႔ဟာသူ တေယာက္ထဲ ေတြးၿပီး အဲကြန္းကို အေအးဆုံးဖြင့္ၿပီး တညလုံး အိပ္လိုက္တာ မနက္က်ေတာ့ ေျမာက္အိုးကြဲေလး ေအးမင္းဟာ… ေလျဖတ္ပါေလေရာဗ်ဳိ႕…။

အဲဒီကတည္းက ေအးမင္းဟာ အဖုတ္ေတြ မစားႏိုင္ေတာ့ပါဘူး၊ အစပ္လည္း မစားႏိုင္ေတာ့ပါဘူး…။ ဒါေပမဲ့ သြားရည္ေတြေတာ့ က်လို႔…။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ ၂၈ ရက္။
မနက္ ၁ နာရီ။