သတင္းေထာက္ဆုိတာက အခ်က္အလက္ေပၚ အေျခခံရတယ္။ မ်က္ျမင္ေတြ႕ဖို႔၊ ကိုယ္တိုင္ စကားေျပာခြင့္သာဖို႔၊ ေမးလို႔ျမန္းလို႔ ရဖို႔ကို အဓိကထား ႀကိဳးစား ေလ့လာ အသုံးခ်ရပါတယ္။ ဒါေတာင္ အေျပာေကာင္း အေဟာေကာင္းနဲ႔ သတင္းေထာက္ကို လွည့္စားႏိုင္သူနဲ႔ ေတြ႕ရင္ ခံလုိက္ရတဲ့အခါ ရွိႏိုင္သလို၊ သတင္းစာကို အသုံးခ်သြားတဲ့ သူေတြလည္း ရွိျပန္ပါတယ္။ ဒါက တပိုင္းပါ…။
တခါ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း စိတ္ကူးသာ ယဥ္တတ္တာ… အလုပ္လုပ္တာမွာေတာ့ အင္မတန္ လက္ေတြ႕က်သူပါ။ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္တာကို လုပ္ႏိုင္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္၊ မလုပ္ႏိုင္တာကိုလည္း မလုပ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မရွင္းတာ သိခ်င္တာရွိရင္ ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ရမွာကို ျပတ္ျပတ္သားသား သိခ်င္ရင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေမးတတ္သူပါ။ ဒါေၾကာင့္ တခါတခါမွာ ကၽြန္ေတာ့္ အေျပာအဆို အေမးအေထာက္ေတြက ရိသလို ရြဲ႕သလိုေတာင္ ျဖစ္တတ္သြားပါတယ္။ ဒါက ဒုတိယတပိုင္းပါ။
အလုပ္ေကာ စိတ္ဓာတ္ပါ အဲဒီလိုရွိသူကို တျခားတေယာက္က သူ႔အိပ္မက္တခု ေျပာျပလာရင္ ဘယ္လိုျဖစ္မယ္ ထင္ပါသလဲ။ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းလို႔ အခုမွ ျပန္ေရးျပတာပါ။
ေဖ့စ္ဘုတ္သုံးစြဲလာတာ သုံးႏွစ္ေက်ာ္ ရွိလာသလို သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ေထာင္နဲ႔ခ်ီ ရွိလာေတာ့ သူ႔အက္ဒ္တာေရာ ကိုယ့္အက္ဒ္တာပါနဲ႔ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ စာေပပညာရွင္ေတြ၊ အႏုပညာရွင္ေတြ၊ သတင္းစာဆရာေတြ၊ သံတမန္ေတြ၊ ဌာနဆိုင္ရာ၀န္ထမ္းေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ၊ ျပည္တြင္းျပည္ပမွာ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနသူေတြ စသျဖင့္ အစုံံရွိေနၾကပါတယ္။
တရက္ေတာ့ ခင္ေနတဲ့ မင္းသမီးတေယာက္က ေျပာလာပါတယ္။
“အကို… ကၽြန္မ အိပ္မက္ မက္တယ္“
“ဟုတ္သလား၊ အိပ္မက္ မက္တယ္လား“ ကၽြန္ေတာ္က တလြဲေခ်ာ္ေတြးတယ္၊ မင္းသမီးဆိုတာ ပလီတတ္တယ္လို႔ ျမန္မာရုပ္ရွင္ေတြ ၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္မွာ ႀကိဳတင္အထင္ Prejudice ရွိေနခဲ့ပါတယ္။
“တကယ္ ေျပာတာပါ၊ ထူးဆန္းတယ္။ တခါမွလည္း အဲဒီလို မမက္ဘူးပါဘူး“
သူက ဆိုျပန္တယ္။
“ဟုတ္သလား၊ ထူးတယ္ဆို ေျပာပါဦး“
“အိပ္မက္ထဲမွာ အမ်ဳိးသမီး ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တဦးက ကၽြန္မကို ခိုင္းတယ္၊ လူတေယာက္ကို ဆံပင္ညွပ္ေပးလိုက္တဲ့၊ ဒီေခါင္းေဆာင္ကိုလည္း စိတ္ထဲကေန ရင္းရင္းႏွီးႏွီး သိေနခဲ့ေပမယ့္ တခါဖူးမွ အိပ္မက္ထဲ မမက္ဘူးပါဘူး၊ ထူးဆန္းတာေပါ့။
ဒီေတာ့ ညွပ္ဆိုလည္း ညွပ္ရတာေပါ့ဆိုၿပီး ညွပ္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီလူမ်က္ႏွာကိုေတာ့ ေရးေတးေတးပါပဲ၊ ဆံပင္ပုံစံကိုေတာ့ ကိုယ္ညွပ္တာဆိုေတာ့ သိတာေပါ့၊ ဒါေပမဲ့ အိပ္မက္ဆိုေတာ့လည္း အိပ္မက္ေပါ့ေလ“
မင္းသမီးက ကၽြန္ေတာ့္ကို အတည္ႀကီး ေျပာျပေနတယ္။ မင္းသမီးကလည္း အလုပ္မ်ားသူမို႔ အြန္လိုင္းမွာ အၿမဲရွိေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ကို တခါတခါမွသာ စကားေျပာခြင့္ ႀကဳံတာပါ။ သူကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ခင္ပုံရေတာ့ သူ ေဖ့စ္ဘုတ္ ၀င္ၾကည့္တဲ့အခါမွာ တခါတခါ သာေၾကာင္း မာေၾကာင္း အျပန္အလွန္ ေျပာဆုိတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီတေခါက္ကေတာ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း သူ႔အိပ္မက္ကို လာေျပာျပေနပါတယ္။
ထူးဆန္းတာေပါ့ေလ၊ သူ ေျပာတဲ့ စကားဆက္ကိုလည္း ၾကည့္ပါဦး။
“အိပ္မက္ဆိုေပမယ့္ အခု ေဖ့စ္ဘုတ္ ၀င္ၾကည့္ေတာ့မွ ဟိုက္ရွားဘား ျဖစ္သြားတယ္ အကို“
“`ဟင္“
ဒါက ကၽြန္ေတာ္ ျဖစ္သြားတာပါ၊ မင္းသမီးကေတာ့ သူ႔အိပ္မက္ကို တမ္ပို (ဇာတ္ရွိန္ အျမင့္ဆုံး) ဆြဲတင္လိုက္ၿပီလို႔လည္း ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ေတြးျဖစ္သြားပါတယ္။
သူက ဆက္ေျပာျပန္ပါတယ္။
“ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဒီေန႔ ေဖ့စ္ဘုတ္မွာ အကို႔ ဓာတ္ပုံနဲ႔ ဆံပင္ပုံစံအသစ္ကို ေတြ႕လိုက္ေတာ့ ဟာ… အိပ္မက္ထဲမွာ ငါ ဆံပင္ညွပ္ေပးခဲ့တာ အကိုပဲ၊ ဒီဆံပင္ပုံစံပဲလို႔ အံ့ၾသသြားတာဗ်“
“အို႔…“
သူက ေယာက်္ားေလးတေယာက္လို စကားေျပာတတ္ပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္က တခါတခါ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ေတြးတတ္တယ္။ သူမ်ားေတြ အတည္ေျပာတာကို တခါတခါ ကၽြန္ေတာ္က ရယ္ခ်င္ရယ္ေနတတ္ၿပီး သူမ်ားက ရုတ္တရက္ ရယ္စရာေျပာလာရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္က ေရွ႕ျဖစ္ေနာက္ျဖစ္ ခ်ိန္ဆလို႔ ဆက္စပ္ေတြးခ်င္ေတြးေနမိတတ္တယ္။ အခုလည္း ဒီလိုပဲေပါ့။
မင္းသမီးက ေလးေလးနက္နက္နဲ႔ အတည္ေျပာျပတာကို ကၽြန္ေတာ္က ေနာက္ခ်င္ေနတယ္၊ ၿပီးေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္တာဘဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္က ခ်က္ျခင္းေတြးပစ္လိုက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ “မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာၿပီလား“ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကို ကၽြန္ေတာ္လည္း ျမည္းစမ္းၾကည့္ဖူးတာပဲ၊ ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီလို ခ်က္ခ်င္းေတြး ျဖစ္သြားသလဲေတာ့ မသိပါဘူး။ မင္းသမီးစကားဆိုေတာ့ ပိုၿပီး မယုံမၾကည္ ျဖစ္ရမယ္လို႔ အထက္က ဆိုခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ ႀကိဳတင္အထင္ေၾကာင့္မ်ားလား မသိပါဘူး။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က
“အင္း… အိပ္မက္ေကာင္းပါပဲ၊ က်န္းမာခ်မ္းသာပါေစဗ်ာ“
ကၽြန္ေတာ္က ဘုန္းႀကီးလုိုလုိ ဘာလိုလိုနဲ႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ေသးတယ္။ မင္းသမီးေျပာတာကိုလည္း ဆုိခဲ့သလို ကၽြန္ေတာ္ ေပါ့ေပါ့ပဲ ထားလိုက္ပါတယ္။
ရက္နည္းနည္း ၾကာသြားၿပီးေတာ့ တခါ မင္းသမီးနဲ႔ ေဖ့စ္ဘုတ္မွာ ေတြ႕ျပန္တယ္။ ဒီလိုပါပဲ… မင္းသမီးက စကားလာေျပာတာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ဘ၀င္ျမင့္ၿပီး ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ခင္ေနတဲ့ သူေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္အေၾကာင္းကို နားလည္ၾကပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၚၾကည့္လိုက္တယ္၊ စကားျပန္ေျပာတယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္းအားေနတယ္၊ အခ်ိန္အားနည္းနည္း ရွိေနတယ္ ဆုိတာကို သူတို႔ သိလိုက္ၾကတယ္၊ ခဏတျဖဳတ္စကားေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ အျပန္အလွန္ ေလးစားနားလည္မႈ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၾကားမွာ ရွိၾကတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ဘ၀င္မျမင့္တတ္ပါဘူး၊ အခုထိေပါ့ေလ… ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အာမ မခံႏိုင္ပါဘူး၊ ဒါေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းမႀကီး တေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆီးသီးသည္ေလး မဗ်ဳိင္းလို႔ ေခၚတတ္တယ္၊ ကိုရင္ဗ်ဳိင္းလို႔ ဆိုလိုခ်င္တာေပါ့ေလ၊ ထားပါေတာ့…။
“အကို… ကၽြန္မ အိပ္မက္ မွန္တယ္မို႔လား“
မင္းသမီးက ေလေျပေျပ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးနဲ႔ ေမးလာပါေတာ့တယ္။
“ဗ်ာ…“
“အို႔…“
အဲဒီေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္သတိရတယ္၊ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရတယ္။ မင္းသမီးက ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္မွာ သတင္းယူတုန္း ရိုက္ထားတဲ့ ဓာတ္ပုံတပုံကို ေဖ့့စ္ဘုတ္ကေန ေတြ႕ၿပီး ေမးလာတာကိုးဗ်။
အင္း… အခုဆိုရင္ေတာ့ မင္းသမီး အိပ္မက္ကေတာ့ တကယ္ကို တိုက္ဆိုင္လြန္းေနပါတယ္၊ ဒါကို မင္းသမီး သိတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း သိတယ္။ အခုေတာ့ အားလုံးသိေအာင္ ျပန္ေရးျပတာပါ။
တကယ္ေတာ့ သတင္းေထာက္ဆုိတာ အခ်က္အလက္ကို အေျခခံရတာပါ၊ ကိုယ္တိုင္ ေတြ႕ေမး စစ္ေဆး အကဲခတ္ၿပီးမွ ေရးရသားရ ေဟာရေျပာရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ပါးတဲ့လူေတြနဲ႔ ေတြ႕ရင္ တခါတခါ ပြန္းသြားတတ္ပါေသးတယ္။ ေနာက္တခုက အိပ္မက္ေတြ၊ ေဗဒင္ေတြဆိုတာ မွန္ခ်င္တဲ့အခါ မွန္သလို မွားခ်င္တဲ့အခါလည္း မွားတတ္တယ္ဆုိတာကို ကၽြန္ေတာ္ သိပါတယ္။
အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အူေၾကာင္ေၾကာင္ႀကီးကို ျဖစ္လို႔… မင္းသမီးေလးကေတာ့ ေပ်ာ္ေနမလား မသိပါဘူူး။
ကၽြန္ေတာ္ သတင္းေထာက္ပါ၊ အခ်က္အလက္ကိုပဲ အေျခခံပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တုိဘာလ ၅ ရက္။
မနက္ ၁၁ နာရီ။
မိုးစက္ေမွာ္ 